relaxed?

Na het vriendelijke ontvangst van Gerard gingen we laat op de avond slapen en de volgende dag zagen we dat we echt in een Moslim & India buurt zaten.
Omdat ik een rare uitslag heb in mijn nek (lijkt een allergische reactie te zijn) gaan we eerst naar de dokter. We vullen een paar papieren in en dan is het wachten. We worden supersnel geholpen en de beste man schrijft een creme voor en een reeks pillen, oke.. bedankt dokter!
We gaan een loketje verder en daar krijgen we de medicijnen en creme mee. Nu naar de balie om af te rekenen... Zonder dat er een DBC geopend moet worden, in een ZVI moet gerekend worden of we ingeschreven moeten staan als burger in de betreffende gemeente mogen we direct het astronomische bedrag van 45 ringit (12 euro) aftikken. Zo kan het dus blijkbaar ook! :-)
We gaan naar een grote shoppingmall en iedereen wordt helemaal wild van alle koopjes die ze nog gaan inslaan. Varierend van tapijten tot vuurwerk en dat is voor het einde van de ramadan en het daaropvolgende suikerfeest. In deze mall verkopen ze kleding en stoffen. Ik vind het erg mooi om te beleven en ook ik word bijna wild van alle koopjes ;-) Ik kies 3 stoffen uit en betaal daar een mooi prijsje voor. In de mall waar vooral islamitische mensen komen worden wij ook wel in de gaten gehouden. Gelukkig had ik een lange rok aan en denk ik dat ik een 5,5 zou krijgen voor mijn presentatie. Mijn shirt had uiteraard wel wat langer gekund maar man wat is het hier warm!

Na het stoffenspektakel hadden we een massage geboekt bij het Sheraton Hotel. Dit had ik een paar weken daarvoor via groupon geboekt en daar gingen we dan. We kregen een grote ruimte waarin we ons ook mochten omkleden in een sarong en jaja een wegwerp blauwe onderbroek. hihi.
In nederland lig je natuurlijk " butt naked" maar dat is hier niet de bedoeling.
We hebben 80 minuten heerlijk gelegen en het was vooral voorJordi weer een hele ervaring. (tis geen sauna man)

Na de massage reisden we naar een busstation waar we hopelijk tickets konden kopen voor de Cameron Highlands. Het lukte niet via internet dus dan maar aan het loket. Dit vonden we allebei akelig omdat er proppers stonden om je bij hun busloketje wat te laten kopen. bah! Beetje het gevoel van Cuba weer terug. :-(
We hebben ergens tickets gekocht en we hopen maar dat het goed gaat. En anders zijn we voor 20 euro genaaid.

Savonds hebben we bij een curry restaurant gegeten op aangeven van onze host. Het was net een slapstick. Amai.. 12 man personeel waarvan ruim de helft niks doet. Gewoon niks. Staan en dat was het. In nederland zou er al lang 6 man uitvliegen. Het is goed dat ze hier niet van die zorg-leuzen kennen als " meer met minder" of " zelfsturende teams".
s' avonds kopen we in een supermarkt nog een biertje en wat snacks.
Tijd om te gaan slapen en hopelijk lukt die bustocht ons...